مغلطه وجودی (Existential Fallacy) ، مغلطه به زبان آدمیزاد (103) - بهترین مقاله

در یک قیاس منطقی مطلق صحیح، اگر دو فرضیه کلی باشند، نتیجه نیز باید کلی باشد.

برای درک این مغلطه فرض کنید ما به کلاسی اشاره کنیم، ولی به اعضای آن نه، اما نتیجه گیری برخی از اعضای کلاس را دربرگرفته باشد. دلیل اشتباه بودن استدلال همین است.

معادل انگلیسی: Existential Fallacy

معادل های جایگزین: مثال آوردن وجودی

الگوی منطقی:

همه Xها Y هستند.

همه Zها X هستند.

بنابراین برخی از Zها Y هستند.

مثال 1:

همه پرستاران بچه جوش دارند.

همه اعضای باشگاه پرستاران بچه پرستار بچه هستند.

بنابراین، برخی از پرستاران باشگاه پرستاران بچه جوش دارند.

مثال 2:

همه موجودات جنگل زی در جنگل زندگی می نمایند.

همه لپرکان ها موجود جنگل زی هستند.

بنابراین برخی از لپرکان ها در جنگل زندگی می نمایند.

شرح: در هر دو مثال، دلیل وقوع مغلطه این است که از دو فرضیه کلی به نتیجه ای جزئی رسیده ایم، ولی نتیجه مثال 1 منطقی به نظر می رسد، نه؟ توجه داشته باشید که اگر نتیجه درست به نظر می رسد، بدین معنا نیست که منطق به کار گرفته شده برای رسیدن به آن نیز صحیح است. برای همین است که تست های SAT و GRE ما را گمراه می نمایند. ضمناً از لحاظ فنی در مثال بالا، همه پرستاران باشگاه پرستاران جوش دارند، نه فقط برخی هایشان.

حالا به مثال دوم نگاه کنید. الگوی آن با مثال قبلی یکسان است، ولی وقتی از طبقه بندی ای استفاده می کنیم که (در نظر بیشتر مردم) عضوی ندارد (لپرکان)، نتیجه به دست آمده اشتباه از آب درمی آید.

استثنا: برخلاف بیشتر مغلطه های صوری، این مغلطه استثنا هم دارد. اگر به طور انحصاری از منطق ارسطویی استفاده کنیم، این مغلطه اتفاق نمی افتد، چون ظاهراً پیش فرض ارسطو این بود که گروه ها عضو دارند، حتی اگر به طور علنی به این موضوع اشاره نشده باشد.

منابع:

Goodman, M. F. (1993). First Logic. University Press of America.

ترجمه ای از:

Logically Fallacious