خروج از موقعیت کرونایی سینما در جنگ با نسخه قاچاق - بهترین مقاله

گروه فرهنگ و هنر خبرنگاران: عباس اسماعیل گل

هر سال با نزدیک شدن به ایام برگزاری جشنواره فیلم فجر که از آن به عنوان بهار سینمای ایران یاد می گردد، یکی از بحث های اصلی درباره عدم اکران شماری از آثار به جامانده از جشنواره سال گذشته و سنگین تر شدن بار چرخه اکران در این زمینه است. این چرخه هر سال سنگین تر می گردد و شمار بیشتری از آثار اکران نشده به قطار طولانی آثار اکران نشده سینمای ایران اضافه می گردد. قطاری که تنها راه رهایی از آن، یا گسترش چشمگیر ظرفیت های ناوگان اکران آثار سینمایی است که در عمل به واسطه هزینه های سنگین آن امکان پذیر نیست یا استفاده راهکار های جایگزینی همچون اکران آنلاین است. روشی که سال هاست در سینمای دنیا هم در حال اجرا است.

شیوع بیماری کرونا، اتفاقی بود که چرخه نیمه جان اکران در سینمای ایران را به سمت مرگ بود. چرخه ای که اگر تا پیش از این با هر زحمتی که بود که کار خود را پیش می برد، با ماجرای کرونا به شکلی زمین گیر شد که حالا شمار آثاری که در نوبت اکران هستند، از شمارش در رفته است!

تصمیم ابراهیم حاتمی کیا و سازندگان فیلم سینمایی خروج برای اکران آنلاین این فیلم، تصمیمی جسورانه برای یاری به این چرخه در حال فروپاشی بود. اتفاقی که اگر در ادامه با حمایت مردم و عدم استفاده آن ها از نسخه های قاچاق همراه گردد، می تواند جهتی تازه پیش روی سینمای ایران قرار دهد. این جهت نه فقط در ایام شیوع بیماری کرونا بلکه حتی پس از باز شدن سینما ها نیز می تواند ادامه پیدا کند و به چرخه اکران آثار سینمایی یاری کند.

البته این موضوع مخالفانی نیز دارد که بخش عمده آن ها سینماگران هستند این در حالی است که کمتر شدن فشار بر چرخه اکران آثار سینمایی در نهایت به نفع سینماداران نیز خواهد بود. چرا که فرصت نمایش آثار و همچنین شرایط آن ها برای انتخاب آثار پرفروش تر جهت اکران را هموارتر می نماید. این همه در شرایطی است که خروج ابراهیم حاتمی کیا خود از جمله آثاری است که قطعا در صورت اکران در سینما ها به واسطه صندلی و اعتبار کارگردانش و البته قصه قهرمان محور آن از شانس خوبی برای فروش بالا برخوردار بود، اما ورود حاتمی کیا به این عرصه که نوعی خط شکنی به شمار می آید، می تواند جسارت سایر فیلمسازان به خصوص فیلمسازان سرشناس برای ورود به این عرصه بالا ببرد. همچنان که مثلا در همین مدت اخیر و پس از اعلام قطعی شدن خبر اکران آنلاین خروج، تهیه کننده فیلم خون شد ساخته مسعود کیمیایی نیز نسبت به این موضوع اظهار تمایل کرد.

مسئله دیگر در ارتباط با اکران آنلاین خروج توجه به این نکته است که بسیاری از منتقدان از اساس نسبت به امکان زیان ده بودن این طرح انتقاد دارند، این در حالی است که این طرح سال هاست که توسط کمپانی های بزرگی همچون نتفلیکس در حال اجرا است و ما نیز بالاخره باید به سمت اجرای چنین طرح هایی می رفتیم. در کنار آن در اکران آنلاین با توجه به اینکه دیگر خبری از سهم پخش کننده و سینمادار نیست و فقط بخشی از سود فروش به سامانه وی اودی اختصاص پیدا می نماید، همه سود فروش اثر متعلق به سرمایه گذاران است و این می تواند مانع از ضرر سرمایه گذاران اثر گردد.

گذشته از همه این ها، مسئله اکران آنلاین خروج را بایددر دامنه گسترده مخاطبان شبکه های وی اودی به خصوص در ایام قرنطینه و خانه نشین شدن بسیاری از مردم از جمله دانشجویان دید. اکران آنلاین خروج فرصتی برای تنوع بخشی به مخاطبان این اثر است. آن هم در شرایطی که تعداد مخاطبان این سامانه ها هر روزه در حال افزایش است. همچنین مزیت دیگر این طرح به ویژه برای خانواده ها آن است که می تواند تنها با خرید یک بلیت به شکل دسته جمعی و خانوادگی به تماشای این اثر بنشینند و این در شرایط مالی فعلی جامعه ما می تواند یاریی نیز به اقشار ضعیف تر جامعه باشد.

از سوی دیگر شاید با این اتفاق سود مادی و ظاهری سازندگان خروج از نمایش آنلاین آن نسبت به نمایش سینمایی کاهش یابد، اما در عوض تعداد بیشتری از مردم مخاطب این اثر هستند. مسئله ای که به نظر می رسد بیش از همه برای سازندگان این اثر سینمایی مهم بوده و آن هم رساندن پیغام فیلم به تعداد بیشتری از مخاطبان است. به ویژه اینکه این روز ها با گسترش سامانه های وی او دی، با وجود بالا رفتن تنوع محصولات عرضه شده، اما محتوای مناسب برای استفاده همه اعضای خانواده همچنان محدود است. اما خروج اثری است که می توان آن را به شکل خانوادگی تماشا کرد.

اکران آنلاین خروج قطعاً در مرحله اجرا دارای ایرادات و مسائلی خواهد شد با این همه آنچه که می توان به شکل قطعی درباره این اتفاق تازه سینمای ایران گفت آن است که با وجود همه این نقدها، باز هم شروع اکران آنلاین با اثری مهم همچون خروج گامی رو به جلو برای سینمای ایران است که می تواند نه فقط در دوره شیوع بیماری کرونا بلکه پس از آن نیز بخشی مهم از مسائل مالی سینما به ویژه در حوزه چرخه اکران را حل نماید و البته عدالت در توزیع محصولات سینمایی را تا حدودی برقرار سازد و به همه سینماگران این شانس را دهد تا راحت تر آثارشان را به دست مخاطبان برسانند.