آقای اسکوچیچ؛ پیش از فاجعه جوابگو باش
به گزارش بهترین مقاله، محمدحسین کنعانی زادگان؛ آیا او برای دعوت به تیم ملی ایران صلاحیت لازم را دارد؟ آیا اشتباهی که مرتکب شده، قابل اغماض و چشم پوشی است؟
پرونده این بازیکن به کمیته اخلاق رفته و ظاهراً این کمیته باید درباره آینده او و تیم ملی نظر بدهد. اگر اینگونه است که باید هر آنچه در مورد اسکووچیچ و اقتدارش شنیده بودیم را دور بریزیم و اسکوچیچ را هم در زمره مربیانی بگذاریم که برای رسیدن به هدف، از تمام اصول خود عدول می نمایند.
اشتباه کنعانی و ماجرای اتوبوس تیم ملی می توانست به فاجعه ای بزرگ برای فوتبال ملی ایران ختم شود که نشد؛ در شرایطی که به علت همه گیری کرونا، تیم ملی به قرنطینه رفته تا سلامت تیم حفظ شود، ورود یک غریبه به اردوی تیم ملی می توانست تعداد زیادی از بازیکنان تیم ملی را درگیر بیماری کرونا کند. در چنین شرایطی حتماً تیم ملی در بازی های مهم خود در مرحله مقدماتی جام جهانی تعدادی از ستاره هایش را از دست می داد و چه بسا نتایج و امتیازهای فعلی کسب نمی شد. اینکه غریبه ای به اتوبوس تیم نیامده و ماجرا به هر علتی منتفی شده، در اصل تصمیم کنعانی و قضاوت درباره او تغییری ایجاد نمی کند.
اگر یک مسأله از زندگی خصوصی یک فوتبالیست به رسانه ها می رسید، تا حدودی جای چشم پوشی، گذشت و در مواردی که به زندگی خصوصی او برمی گشت، جای دفاع هم داشت؛ اما چنین اشتباهی که منافع ملی، آینده و سرنوشت یک نسل از فوتبالیست ها به آن گره خورده را می شود از پشت عینک ترحم و بخشش دید؟
بازیکنان زیادی در حمایت از این بازیکن حرف زده اند اما همبازیان او در تیم ملی ذره ای با خود فکر نموده اند که این اشتباه ممکن بود سرنوشت فوتبالی خود آنها را هم تغییر دهد؟
در جهان موارد متعددی وجود دارد که مربیان تیم ملی برای حفظ قداست، شأن و احترام تیم ملی، بازیکنان بزرگی را کنار گذاشته اند. آخرین نمونه دم دست که هنوز فراموش نشده، به ماجرای بنزما و والبوئنا در تیم ملی فرانسه برمی شود که نیازی به باز کردن آن بحث نیست. ماجرای این دو بازیکن و انتشار فیلم والبوئنا و ماجرای اخاذی که به کریم بنزما نسبت دادند، باعث شد تا دشان سرمربی تیم ملی فرانسه هر دو بازیکن را از اردوی تیم ملی اخراج کند. شاید والبوئنا بازیکن لیون، آنقدر تأثیرگذار و بی جانشین نبود اما عبور از نام بنزما ستاره رئال را نمی توان آسان و سهل تصور کرد. در نهایت این سرمربی تیم ملی فرانسه بود که تصمیم نهایی را گرفت و در مورد دعوت این بازیکن گفت: بنزما خط قرمزها را رد کرد! فرانسه در غیاب این دو بازیکن قهرمان جام جهانی شد و برای سال ها این دو نفر به تیم ملی دعوت نمی شدند؛ حتی اگر دشان بعدها بگوید علت دعوت نشدن بنزما به ماجرای یک مصاحبه باز می شود، ساده انگارانه است که خط خوردن این دو بازیکن را بی ارتباط با اتفاقی که برای آن ها اتفاق افتاده بود ندانیم.
حسین کنعانی زادگان هم خط قرمز را در اردوی تیم ملی ایران رد نموده؛ در مورد او نه فقط کمیته اخلاق که شخص سرمربی تیم ملی باید تصمیم اول و آخر را بگیرد.
فرض محال که محال نیست؛ اگر همین اتفاق در دوران کارلوس کی روش رخ می داد، سرمربی تیم ملی اجازه می داد که کمیته اخلاق در مورد اصول و مانیفست کاری سرمربی تیم ملی تصمیمی اتخاذ کند؟ آیا کی روش پرونده کنعانی را به کمیته اخلاق ارجاع می داد یا شخصاً مثل دشان نظر نهایی را صادر می کرد.
کنار گذاشتن کنعانی زادگان در شرایطی که تیم ملی در آستانه صعود به جام جهانی قرار گرفته است کار دشواری نیست اما مسأله اینجاست که همه- بخصوص بازیکنان- بدانیم او چه اشتباه بزرگی مرتکب شده و چرا با دعوت نشدن به تیم ملی مجازات می شود. همه باید به این نکته پی ببریم هر جا پای منافع ملی وسط باشد، هیچ بازیکنی مهم تر از تیم ملی نیست؛ این بازیکن می خواهد کنعانی باشد یا طارمی. و شرایط هم فرقی نمی کند که در آستانه صعودیم یا لب تیغ حذف!
*روزنامه نگار
منبع: ایران ورزشی
منبع: خبرگزاری پانا