چرا لب های انسان قرمز است؟ - بهترین مقاله

به گزارش خبرنگاران، نوئل کامرون، استاد زیست شناسی انسانی دانشگاه لافبورو در بریتانیا، در مصاحبه با وبسایت علمی Live Science و در پاسخ به این پرسش ها، می گوید: لب ها اساساً برای خوردن، تنفس و گفتار مهم هستند. این اندام ها بعلاوه حاوی حدود 1 میلیون پایانه عصبی هستند، به همین علت است که آن ها سریع تحت تأثیر لمس و تغییرات دما و رطوبت قرار می گیرند. پوست لب، مرز بین پوست خارجی صورت و غشای مخاطی داخلی دهان را تشکیل می دهد، بنابراین بسیار حساس است.

در کنار این حساسیت، لب ها ظرافت ویژه ای نیز دارند که آن ها را قادر به انجام حرکت های ظریف و درشت می نماید. این ظرفیت برای حرکت ظریف و دقیق - که به وسیله پنج عضله برای بلند کردن لب (حرکت به سمت بالا) و چهار ماهیچه برای فرورفتگی لب (حرکت رو به پایین) ارائه شده است - انسان را قادر می سازد تا به راحتی اصوات مختلف را ادا کند. کامرون گفت که لب ها برای صدا های همخوان دولبی و دندانی و بعلاوه گرد کردن واکه ها حیاتی هستند. برای مثال، صدا های بیلبیال فقط به وسیله استفاده از هر دو لب ایجاد می شوند (به عنوان مثال حرف p)، در حالی که صدا های لابیودنتال استفاده از لب ها و دندان ها را ضروری می نماید (حرف f). بنابراین، بدون استفاده یا حرکت لب ها، ایجاد بعضی صدا ها یا تلفظ حروف خاص بسیار سخت است. برای مثال، سعی کنید حروف M، W یا B را بدون استفاده از لب هایتان ادا کنید، تا ایده ای از اهمیت لب ها بدست بیاورید.

اما چرا لب ها، به خصوص در مقایسه با سایر قسمت های صورت، اینقدر قرمز رنگ هستند؟ کامرون می گوید: پوست لب با سه تا پنج لایه سلولی پوشانده شده است در حالی که پوست معمولی صورت تا 16 لایه دارد، بنابراین پوست لب ها بسیار نازک تر است. بعلاوه، پوست لب حاوی ملانوسیت های کمتری است (سلول هایی که رنگدانه ملانین فراوری می نمایند و رنگ پوست را به آن می دهند). کامرون البته اضافه می نماید که این اثر در افراد با رنگ پوست تیره تر، کمتر برجسته است، زیرا پوست لب حاوی ملانین بیشتری است و بنابراین از نظر بصری تیره تر است.

کامرون خاطرنشان می نماید که تفاوت های دیگری نیز بین لب ها و سایر قسمت های صورت انسان وجود دارد. پوست لب بسیار نازک است، مودار نیست و غدد عرق ندارد. بنابراین، نسبتا شنماینده است، در هنگام لمس خشک است و به راحتی شکافته می گردد. لایه محافظ معمول عرق و روغن های بدن را ندارد. پوست آن صاف است، عوامل بیماری زا را مهار می نماید و گرما را تنظیم می نماید. بنابراین، لب ها سریع تر خشک می شوند و راحت تر ترک می خورند.

لب ها مانند کف پا و کف دست ها فولیکول های مو ندارند، بنابراین مو ها نمی توانند در آنجا رشد نمایند. این به این علت است که این قسمت های بدن بدون مو مؤثرتر هستند - اگر کف دست هایمان پرمو باشد، گرفتن اشیاء بسیار مشکل تر خواهد بود، در حالی که لب های ما در صورت انباشته شدن با مو، توانایی کمتری برای گفتار واضح خواهند داشت. بعضی دیگر از دانشمندان نیز معتقدند قرمزی لب ها، به نوعی به زیبایی شناسی گونه ما نیز مربوط می گردد، اما بعضی این فاکتور را حاصل نگرش های ما انسان ها می دانند نه موضوعی فیزیولوژیک.

منبع: livescience

ترجمه: مصطفی جرفی -خبرنگاران