مردم در ورزش ایران گُم شده اند! - بهترین مقاله

محمدعلی قره در گفت وگو با خبرنگاران، در خصوص ضعف های اجرایی ورزش ایران در بخش های مختلف اعم از عدم ثبات مدیریتی، مسائل اقتصادی، ورزش پایه و... اظهارکرد: اگر مقوله مسابقه را از ورزش ایران فاکتور بگیریم به طور حتم ارزیابی بهتری نسبت به وضعیت موجود حوزه ورزش خواهیم داشت، متاسفانه طی 40 سال پس از پیروزی انقلاب نتیجه گرایی، مسابقه و کسب مدال، فضایی را در ورزش ایجاد نموده است که از طریق نتایج کسب شده توسط قهرمانان بتوانیم بر ضعف های موجود و اساسی سرپوش بگذاریم.

کمتر از 10 درصد مردم ایران ورزش می نمایند!

وی ادامه داد: در حالی که طبق اعلام مسئولان 51 درصد مردم ایران ورزش می نمایند اما آنچه طی یک تحقیق به دست آمده این است که کمتر از 10 درصد مردم ایران به ورزش کردن می پردازند.

این استاد رشته علوم ورزشی با اشاره به این که مسابقه و کسب مدال به عنوان معیار انحرافی ورزش ایران را تحت تاثیر قرار داده است، گفت: ورزش باید به یک مقوله همگانی در کشور تبدیل گردد، جالب است بدانید جمعیت سوئد معادل 9 میلیون و 700 هزار نفر است و آن ها توانسته اند حدود 494 مدال در المپیک های تابستانی کسب نمایند، این در حالی است که ایران بیش از 80 میلیون نفر جمعیت دارد اما تعداد مدال های المپیک تابستانی ورزشکاران ایرانی حدود 69 است. در سوئد بالای بیش از 50 درصد مردم ورزش می نمایند در حالی که این میزان برای مردم ایران کمتر از 10 درصد است.

جار و جنجال های سطحی جای مباحث کلان را در ورزش گرفته است

قره با طرح این پرسش که چرا ورزش نکردن مردم به عنوان یک دغدغه برای مسئولان مطرح نیست؟ مطرح کرد: در ورزش ایران هدف، برنامه و سازمان دهی منسجمی در حوزه مدیریتی وجود ندارد و متاسفانه رسانه ها با شجاعت به تجزیه و تحلیل مباحث کلان در ورزش نمی پردازند و صرفا شاهد جار و جنجال های سطحی در فضای ورزش کشور هستیم. بروید و آنالیز کنید تا معین گردد چند درصد رسانه ها به ورزش همگانی و چند درصد به ورزش قهرمانی می پردازند؟ براساس یک تحقیق 97 درصد رسانه ها به ورزش قهرمانی به ویژه فوتبال می پردازند و صرفا سه درصد مطالب خود را به ورزش همگانی و بانوان اختصاص می دهند.

وی با تصریح این که تفکر سیستمی بر ورزش کشور حاکم نیست و تصمیمات به صورت جزیره ای اتخاذ می گردد، اظهار کرد: متاسفانه در ورزش ایران هر مدیر و هر نهادی آن گونه که دوست دارد عمل می نماید و شاهد وجود اهداف مشترک و یکپارچه در ورزش نیستیم، در حالی که باید دستگاه ها و نهادهای مختلف براساس یک اندیشه واحد در حوزه ورزش عمل کند.

این استاد رشته علوم ورزشی با اشاره به این که یکی از دیگر مسائل چالش برانگیز در ورزش ایران این است که دانشجویان علوم ورزشی توسط اساتید به منظور خدمت رسانی به مردم تربیت نمی شوند، گفت: علاوه بر این واحدهای درسی لازم و کافی برای دانش اندوزی در راستای همگانی کردن ورزش وجود ندارد و هیچ آموزشی نیز در حوزه فلسفه رشته تربیت بدنی به دانشجویان داده نمی گردد.

چه میزان از ورزش ایران به بانوان اختصاص دارد؟

قره با تاکید بر این که بانوان در ورزش ایران از اهمیت چندانی برخوردار نیستند، گفت: به طور حتم این بانوان هستند که می توانند انگیزه ورزش کردن در بچه ها ایجاد نمایند و حدود نیمی از جمعیت کشور را به خود اختصاص می دهند، اما آیا 50 درصد بودجه و مشارکت در حوزه ورزش به این قشر اختصاص می یابد؟

وی با اشاره به این که ورزش با مقوله های مختلفی از جمله اقتصاد، بهداشت، سیاست، آموزش و پرورش، روابط اجتماعی، روابط خانوادگی و غیره در ارتباط است، اظهار کرد: اگر مقوله مسابقه و نتیجه گرایی را از ورزش حذف کنیم به صندلی اصلی ورزش در ایران پی می بریم و متوجه می شوید تا چه میزان به این حوزه توجه داشته ایم و ضعف های موجود به راحتی نمایان می گردد.

حوزه های علمیه نیز باید به مقوله ورزش ورود نمایند

این استاد رشته علوم ورزشی ادامه داد: ورزش فعالیتی فرهنگی با ابزاری بدنی و مهارتی است که تمام ابعاد بدنی انسان را در بر می گیرد حتی حوزه های علمیه نیز باید به مقوله ورزش ورود نمایند و اگر تربیت روح درکنار تربیت جسم مورد توجه قرار نگیرد پیشرفت و پرورش لازم محقق نخواهد شد.

قره با تاکید بر نقش مجلس شورای اسلامی و دولت در ورزش کشور، گفت: رسانه ها، دانشگاه ها، وزارت ورزش و جوانان و حوزه های علمیه از ارکان مهم ورزش در کشور هستند و هر یک به نحوی مطلوب باید وظیفه خود را برای بهبود ورزش ایران ایفا نمایند. ظاهرا این که چه تعداد از مردم ایران زیر چتر ورزش کشور فعالیت ورزشی می نمایند برای مجلسی ها مهم نیست. در حالی که وزیر ورزش و جوانان بارها و بارها برای مسائلی از جمله استقلال و پرسپولیس مورد سوال قرار گرفته است چرا نمایندگان مجلس از وزیر ورزش سوال نمی پرسند که چه سرانه ای برای ورزش مردم اختصاص یافته است و به چه میزان از استانداردهای جهان عقب هستیم.

وی با بیان این که ورزش همگانی زیربنای ورزش قهرمانی است و متاسفانه در ورزش ایران مردم گم شده اند، گفت: متاسفانه اولین کلمه ای که بر تصمیمات مسوولان ورزشی حاکم است مقوله من بودن است و به دلیل کوتاه بودن دوره مدیریتی و عدم اطمینان آن ها از صندلی شان باعث شده تا بدون برنامه پیش بروند و صرفا به نتایج توجه نمایند، به همین دلیل نیز ورزش ایران به عدم برنامه ریزی مبتلا شده است و به جای ورزش همگانی که اقشار مختلف جامعه را در بر می گیرد صرفا مسابقه، نتیجه گرایی و ورزش قهرمانی قد علم نموده است.